Opinbering Jóhannesar

  • Opinbering Jóhannesar 1:13

    KJB And in the midst of the seven candlesticks one like unto the Son of man, clothed with a garment down to the foot, and girt about the paps with a golden girdle.

    FKJ Og í miðju hinna sjey ljósastaka ein, líkur Menniskjusyninum, klæddur við einum klæði niður til fóts, og gyrdur um bróstini við gyltum gyrðli.

    VD og millum ljósastakarnar ein, sum líktist menniskjasyni, klæddan í fótsíðan kyrtil og við gullbelti spentum um bróstið.

    JD og millum ljósastakanna einhvønn, líkan einum menniskjusyni, klæddan í fótsíðum kyrtli og spentan við gullbelti um bringuna;

    DK1819 og imellem de syv Lysestager En, lig et Menneskes Søn, iført en sid Kjortel og opbunden under Brystet med et Guldbelte.

    SV1873 og imellem de syv Lysestager En, lig et Menneskes Søn, iført en sid Kjortel og opbunden under Brystet med et Guldbelte.

  • Opinbering Jóhannesar 2:15

    KJB So hast thou also them that hold the doctrine of the Nicolaitans, which thing I hate.

    FKJ Soleiðis hevurt tú eisini teir sum halda doktrinu Nicolaiitanna, hvat ting eg hati.

    VD Soleiðis hevur eisini tú nøkur, sum á sama hátt halda fast við læru Nikola’itanna.

    JD Soleiðis hevur tú eisini slíkar, sum á líkan hátt halda fast við læru Nikolaitanna.

    DK1819 Saaledes har du og dem, som holde ved de Nikolaiters Lærdom; hvilkeg jeg hader.

    SV1873 Så hafver du ock dem, som hålla de Nicolaiters lärdom, hvilket jag hatar.

  • Opinbering Jóhannesar 5:9

    KJB And they sung a new song, saying, Thou art worthy to take the book, and to open the seals thereof: for thou wast slain, and hast redeemed us to God by thy blood out of every kindred, and tongue, and people, and nation;

    FKJ Og teir sungu nýggjan song, og søgdu, Tú ert verdur at taka bókina, og at opna innsiglini hjá henni: tí at tú varðst dripin, og hevurt leyskeypt okkum til Guðs við tínum blóði úr hvørji ætt, og tungu, og fólki, og tjóð;

    VD Tey sungu nýggjan song og søgdu: »Verdur ert Tú at taka bókrulluna og lata upp innsigli hennara, tí Tú vart dripin og keypti við blóði Tínum Gudi menniskju av øllum ættum, tungumálum, fólkum og fólkasløgum

    JD Og teir sungu nýggjan song og søgdu: Verdur ert tú at taka bókina og lata upp innsigli hennara, tí at tú varðst dripin og við blóði tínum keypti tú Guði menniskju av øllum ættargreinum og tungumálum og tjóðum og fólkasløgum,

    DK1819 Og de sang en ny Sang, sigende: du er værdig at tabe Bogen og oplade dens Segl, fordi du er slagtet, og med dit Blod har kjøbt os til Gud af alle Stammer og Tungemaal og Folk og Slægter.

    SV1873 Och söngo en ny sång, och sade: Du äst värdig att taga bokena, och upplåta hennes insegel; ty du äst dödad, och hafver igenlöst oss Gudi med ditt blod, af allahanda slägte och tungomål, och folk och Hedningar.

  • Opinbering Jóhannesar 5:10

    KJB And hast made us unto our God kings and priests: and we shall reign on the earth.

    FKJ Og hevurt gjørt okkum hjá Guði várum til kongar og prestar: og vit skulu ríkja á jørðini.

    VD og gjørdi tey til kongaríki og prestar fyri Gudi okkara; tey skulu vera kongar á jørðini!«

    JD og gjørdi tey fyri Guði okkara til kongaríki og til prestar, og tey skulu vera kongar á jørðini!«

    DK1871 Og du har gjort os til Konger og Præster for vor Gud, og vi skulle regjere over Jorden.

    SV1873 Och hafver gjort oss vårom Gudi till Konungar och Prester; och vi skole regnera på jordene.

  • Opinbering Jóhannesar 5:14

    KJB And the four beasts said, Amen. And the four and twenty elders fell down and worshipped him that liveth for ever and ever.

    FKJ Og tey fýra djórini søgdu, Amen. Og teir fýra og tjúgu elstu fullu niður og tilbóðu hann sum livir um aldur og ævir.

    VD Og hinar fýra verurnar søgdu: »Amen!« – Og hinir elstu fullu niður og tilbóðu.

    JD Og hinar fýra verurnar søgdu: »Amen!« Og hinir elstu fullu niður og tilbóðu.

    DK1819 Og de fire Dyr sagde: Amen! Og de fire og tyve Ældste faldt ned og tilbade ham, som lever i al Evighed!

    SV1873 Och de fyra djuren sade: Amen; och de fyra och tjugu äldste föllo ned ([på sin ansigte]), och tillbådo honom, som lefver ifrån evighet till evighet.