ikki

  • Rómverjarnir 4:19

    KJB And being not weak in faith, he considered not his own body now dead, when he was about an hundred years old, neither yet the deadness of Sara’s womb:

    FKJ Og ei verandi veikur í trúgv, hugleiddi hann ikki sítt likam nú deytt, tá ið hann var um hundrað ára gamal, eiheldur tá deyðleikan av móðurlívi Sáru:

    VD Og uttan at vikna í trúnni mintist hann, at hansara egna likam var eins og deytt – hann var jú tætt við 100 ár – og at móðurlív Sáru var eins og deytt.

    JD Og ikki viknaði hann í trúnni, tó at hann hugsaði um, at hansara egna likam longu var ellismerkt, hann var tætt við hundrað ár, og at Sára var farin av barnburði.

    DK1819 og uden at vakle i Troen, saae han ikke paa sit eget Legeme, som allerede var kraftesløst, thi han var nær hundrede Aar, eller paa Kraftløsheden i Saras Liv;

    SV1873 Och han vardt icke svag i trone, och aktade icke sin halfdöda kropp, ty han var när hundrade åra gammal; ej heller Saras halfdöda qved;

  • Kolossensararnir 2:18

    KJB Let no man beguile you of your reward in a voluntary humility and worshipping of angels, intruding into those things which he hath not seen, vainly puffed up by his fleshly mind,

    FKJ Latið ongan tøla tykkum frá tykkara sigursprísi í frívilligari eyðmýkt og tilbiðjan av einglum, í at hann treingir seg inn í tey tingini sum hann ikki hevur sæð, fáfongdarligani uppblásin av sínum kjøtliga huga,

    VD Latið ongan ræna sigurslønina frá tykkum, um onkur roynir hetta við »eyðmjúkleika« og eingladýrkan, við tað at hann tekst við tað, sum hann hevur sæð í sjónum – uttan grund uppblástur av holdliga sinni sínum –

    JD Latið ongan døma sigursprísin frá tykkum, sum hevur hugnað í eyðmýkt og eingladýrkan, við tað at hann fæst við sjónir sínar, er grundaleyst hástórur av sínum holdliga huga,