SKRIFTIN

JEHOVAH

  • Exodus 6:3

    Og eg birtist at Ábrahami, at Ísaaki, og at Jákobi, við navninum Guð Almáttugur, men við mínum navni JEHOVAH varð eg ikki kendur fyri teimum.

  • Psálmur 83:18

    At menn mega vita, at tú, hvørs navn eina er JEHOVAH, ert hin mest høgi yvir allari jørðini.

  • Esaiah 12:2

    Sí, Guð er mín frelsa; eg vil troysta, og ei vera ræddur: tí at HARRIN JEHOVAH er mín styrki og mín songur; hann eisini er vorðin mín frelsa.

  • Esaiah 26:4

    Lítið tit á HARRAN um ævir: tí at í HARRANUM JEHOVAH er ævigtvarandi styrki:

Bíbliuorð

Amen anda andar Andin barn bein blóð botnleys brøður byrjanini Christ deyður doyptir drepsóttir edik eingil einglarnar enntá eygum faringar fram Faðirin Faðir vár bønin frelsa frá fyrstiføddi førdur fram føsta Gomorrha grát grøðing Guð hann Harrin hav teg undan heilag heldømiligar helviti herviligir hjarta hondum hordómur hyklarar ikki JEHOVAH Jesus karaflur av víni kjøt kongar Lucifer lívsins bók Meistari Menniskjusonurin Messiah miskunn munni myrðir mátti nýggja okkara okkum opinlýsliga orð oyddur passarar við hús prophet rekur burt Satan Sodoma sodomitar Sonur Guðs stendst studera sál sár tráin trúfastur trúgva ikki tykkum tár tænari tíma tómt um umvendandi umvendingar uppfylt uttan grund vinarligan vinningur vit við hinar vondu við tað at [*] Ísrael átti ævigt ævir í íhugi ólýdni

Gleðiboðskapurin:

1 HARAFTURAT, brøður, so kunngeri eg tykkum gleðiboðskapin, hvønn eg prædikaði tykkum, hvørjum tit eisini hava tikið við, og í hvørjum tit standa; 

2 Við hvørjum eisini tit eru frelstir, um tit haldi í minni hvat eg prædikaði tykkum, uttan so tit havi trúð til einkiðs. 

3 Tí at eg avhendi tykkum fyrst av øllum tað, sum eg eisini tók ímóti, hvussu ið Christus doyði fyri okkara syndir samsvarandi skriftunum; 

4 Og at hann varð grivin, og at hann reis upp aftur triðja dagin samsvarandi skriftunum:

1. Cor. 15:1-4
Ávaring í Judas 1:7 um ikki at liva sum tey gjørdu í Sodomu og Gomorrhu.

Enntá sum Sodoma og Gomorrha, og staðirnir íkring teir á líkan hátt, gevandi seg sjálvar yvir til siðloysis, og farandi eftir fremmandum kjøti, eru settir fram til eitt fyridømi, líðandi revsidómin av ævigum eldi.