SKRIFTIN

Opinbering Jóhannesar

  • Opinbering Jóhannesar 20:4

    KJB And I saw thrones, and they sat upon them, and judgment was given unto them: and I saw the souls of them that were beheaded for the witness of Jesus, and for the word of God, and which had not worshipped the beast, neither his image, neither had received his mark upon their foreheads, or in their hands; and they lived and reigned with Christ a thousand years.

    FKJ Og eg sá trónur, og teir settust á tær, og dómur varð givin teimum: og eg sá sálir teirra sum vórðu hálshøgdir fyri Jesu vitnisburð, og fyri Guðs orð, og sum ikki høvdu tilbiðið djórið, eiheldur mynd hansara, eiheldur høvdu móttikið hansara merki uppá ennir síni, ella í hendur sínar; og teir livdu og ráddu við Christi túsund ár.

    VD Eg sá hásæti, og teir settust í tey; og teimum varð givið vald at halda dóm. Eg sá sálir teirra, sum hálshøgd vóru fyri Jesu vitnisburðar og fyri orðs Guds skuld, og tey, sum ikki høvdu tilbiðið dýrið ella mynd tess og ikki høvdu tikið merkið á pannuna ella á hondina; tey vórðu livandi og gjørdust kongar við Kristusi 1000 ár.

    JD Og eg sá hásæti, og menn settust í tey, og dómsvald varð teimum givið; og eg sá sálir teirra, sum hálshøgdir høvdu verið fyri Jesu vitnisburðar skuld og fyri Guðs orðs skuld, og teir, sum ikki høvdu tilbiðið djórið ella mynd tess, og ikki høvdu tikið merkið á enni sítt og á hond sína; og teir livdu og ráddu saman við Kristi túsund ár.

  • Opinbering Jóhannesar 20:9

    KJB And they went up on the breadth of the earth, and compassed the camp of the saints about, and the beloved city: and fire came down from God out of heaven, and devoured them.

    FKJ Og teir fóru niðan á breidd jarðarinnar, og umringaðu leirin hjá teimum heilagu íkring, og hin elskaða stað: og eldur kom niður frá Guði úr himni, og slúkaði teir upp.

    VD Teir komu eftir jørðini, so víð sum hon var, og kringsettu tilhald hinna heilagra og hin elskaða stað. – Men eldur fall niður av himli og oyddi teir.

    JD Og teir hildu niðan á jarðarinnar víða vøll og kringsettu herbúðir teirra heilagu og staðin hin elskaða. Og eldur fell niður av himni og oyddi teir.

  • Opinbering Jóhannesar 20:13

    KJB And the sea gave up the dead which were in it; and death and hell delivered up the dead which were in them: and they were judged every man according to their works.

    FKJ Og sjógvurin gav upp hinar deyðu sum vóru í honum; og deyði og helviti flýggjaðu upp hinar deyðu sum vóru í teimum: og teir vórðu dømdir hvør eftir sínum verkum.

    VD Havið gav aftur hini deyðu, sum í tí vóru; og deyðin og deyðaríkið góvu aftur hini deyðu, sum í teimum vóru. Tey vórðu dømd, hvørt eftir verkum sínum.

    JD Og havið gav frá sær teir deyðu, sum í tí vóru, og deyðin og helheimurin góvu frá sær teir deyðu, sum í teimum vóru, og teir vórðu dømdir ein og hvør samsvarandi gerningum sínum.

  • Opinbering Jóhannesar 20:14

    KJB And death and hell were cast into the lake of fire. This is the second death.

    FKJ Og deyði og helviti vórðu kastaði inn í eldsjógvin. Hetta er hin annar deyðin.

    VD Deyðin og deyðaríkið vórðu kastað í eldsjógvin; hetta er hin annar deyðin – eldsjógvurin.

    JD Og deyðin og helheimurin vórðu kastaðir í eldsjógvin; hetta er hin annar deyðin, eldsjógvurin.

  • Opinbering Jóhannesar 21:4

    KJB And God shall wipe away all tears from their eyes; and there shall be no more death, neither sorrow, nor crying, neither shall there be any more pain: for the former things are passed away.

    FKJ Og Guð skal turka burtur øll tár frá eygum teirra; og eingin deyði skal vera meira, eiheldur sorg, ella grátur, eiheldur skal nøkur pína vera meira: tí hinir fyrru lutir eru gingnir undir.

    VD Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur – tí hitt fyrra er farið.«

    JD Og hann skal turka hvørt tár av eygum teirra, og deyðin skal ikki longur vera til, ikki heldur sorg, ikki heldur skríggj, ikki heldur pínsla skal longur vera til; tí at hitt fyrra er farið.«

Bíbliuorð

Amen anda andar Andin av bein blóð botnleys brøður byrjanini Christ deyður doyptir drepsóttir edik eingil einglarnar enntá eygum faringar fram Faðirin Faðir vár bønin frelsa frá fyrstiføddi førdur fram føsta Gomorrha grát grøðing Guð hann Harrin hav teg undan heilag heldømiligar helviti herviligir hjarta hondum hordómur hyklarar ikki JEHOVAH Jesus karaflur av víni kjøt kongar Lucifer lívsins bók Meistari Menniskjusonurin Messiah miskunn munni myrðir mátti nýggja okkara okkum opinlýsliga orð oyddur prophet pínslaðir rekur burt sannleikin Satan Sodoma sodomitar Sonur Guðs stendst studera sál sár tráin trúfastur trúgva ikki tykkara tykkum tænari tíma tómt um umvendandi umvendingar uppfylt uttan grund vinarligan vinningur við hinar vondu við tað at [*] Ísrael átti ævigt ævir í íhugi ólýdni

Gleðiboðskapurin:

1 HARAFTURAT, brøður, so kunngeri eg tykkum gleðiboðskapin, hvønn eg prædikaði tykkum, hvørjum tit eisini hava tikið við, og í hvørjum tit standa; 

2 Við hvørjum eisini tit eru frelstir, um tit haldi í minni hvat eg prædikaði tykkum, uttan so tit havi trúð til einkiðs. 

3 Tí at eg avhendi tykkum fyrst av øllum tað, sum eg eisini tók ímóti, hvussu ið Christus doyði fyri okkara syndir samsvarandi skriftunum; 

4 Og at hann varð grivin, og at hann reis upp aftur triðja dagin samsvarandi skriftunum:

1. Cor. 15:1-4
Ávaring í Judas 1:7

Enntá sum Sodoma og Gomorrha, og staðirnir íkring teir á líkan hátt, gevandi seg sjálvar yvir til siðloysis, og farandi eftir fremmandum kjøti, eru settir fram til eitt fyridømi, líðandi revsidómin av ævigum eldi.