Skriftin

KJB But Christ as a son over his own house; whose house are we, if we hold fast the confidence and the rejoicing of the hope firm unto the end.

FKJ Men Christus sum sonur yvir egna húsi hansara; hvørs hús vit eru, um vit fasthalda treystið og fagnaðin av vónini óvikað fram at endanum.

VD men Kristus er tað sum Sonur yvir húsi Hansara. Og hús Hansara eru vit  – so satt sum vit halda dirvinum og vónini, ið vit rósa okkum av, føstum líka til endan.

JD men Kristus er tað eins og sonur yvir húsi hansara; og hús hansara eru vit, so framt vit fasthalda frímóðinum og vónini, sum vit rósa okkum av, óvikaðum líka til endans.

Bíbliuorð

Amen anda Andin av bein blóð botnleys brøður byrjanini børn Christ deyður doyptir drepsóttir edik eingil einglarnar einum eygum faringar fram Faðirin Faðir vár bønin frelsa frá fyrstiføddi førdur fram føsta gekk út grát grøðing gudar Guð hann Harrin hav teg undan heilag heldømiligar helviti herviligir hjarta hondum hordómur hyklarar ikki JEHÓVAH Jesus karaflur av víni kjøt kundi Lucifer lívsins bók lýða Meistari Menniskjusonurin Messiah munni myrðir nýggja okkara okkum opinlýsliga orð oyddur prophet pínslaðir rekur burt rødd sannleikin sjálvt snaraði sodomitar Sonur Guðs stendst sál sár Sátan tráin trúfastur trúgva ikki tykkara tykkum tænari tíma tómt um umvendandi umvendingar uppfylt uttan grund vinarligan vinningur við hinar vondu [*] Ísrael átti ævigt ævir í íhugi ólýdni

Gleðiboðskapurin:

1 HARAFTURAT, brøður, so kunngeri eg tykkum gleðiboðskapin, hvønn eg prædikaði tykkum, hvørjum tit eisini hava tikið við, og í hvørjum tit standa; 

2 Við hvørjum eisini tit eru frelstir, um tit haldi í minni hvat eg prædikaði tykkum, uttan so tit havi trúð til einkiðs. 

3 Tí at eg avhendi tykkum fyrst av øllum tað, sum eg eisini tók ímóti, hvussu ið Christus doyði fyri okkara syndir samsvarandi skriftunum; 

4 Og at hann varð grivin, og at hann reis upp aftur triðja dagin samsvarandi skriftunum:

1. Cor. 15:1-4
Ávaring í Judas 1:7

Enntá sum Sodoma og Gomorrha, og staðirnir íkring teir á líkan hátt, gevandi seg sjálvar yvir til siðloysis, og farandi eftir fremmandum kjøti, eru settir fram til eitt fyridømi, líðandi revsidómin av ævigum eldi.