SKRIFTIN

Philemon

  • Philemon 1:16

    KJB Not now as a servant, but above a servant, a brother beloved, specially to me, but how much more unto thee, both in the flesh, and in the Lord?

    FKJ Ikki nú sum ein tænara, men omanfyri ein tænara, ein elskaðan bróður, serliga hjá mær, men hvør mikið meira tær, bæði í kjøtinum, og í Harranum?

    VD ikki sum træl longur, men sum meir enn træl, sum elskaðan bróður. Tað er hann mær á serligan hátt, og hvussu mikið meiri tá ikki tær – bæði í holdinum og í Harranum!

    JD ikki longur sum træl, men meira enn træl, sum elskaðan bróður, serliga hjá mær, men hvør mikið meira hjá tær, bæði í holdinum og í Harranum.

Bíbliuorð

Amen anda andar Andin av bein blóð botnleys brøður byrjanini Christ deyður doyptir drepsóttir edik eingil einglarnar enntá eygum faringar fram Faðirin Faðir vár bønin frelsa frá fyrstiføddi førdur fram føsta Gomorrha grát grøðing Guð hann Harrin hav teg undan heilag heldømiligar helviti herviligir hjarta hondum hordómur hyklarar ikki JEHOVAH Jesus karaflur av víni kjøt kongar Lucifer lívsins bók Meistari Menniskjusonurin Messiah miskunn munni myrðir mátti nýggja okkara okkum opinlýsliga orð oyddur prophet pínslaðir rekur burt sannleikin Satan Sodoma sodomitar Sonur Guðs stendst studera sál sár tráin trúfastur trúgva ikki tykkara tykkum tænari tíma tómt um umvendandi umvendingar uppfylt uttan grund vinarligan vinningur við hinar vondu við tað at [*] Ísrael átti ævigt ævir í íhugi ólýdni

Gleðiboðskapurin:

1 HARAFTURAT, brøður, so kunngeri eg tykkum gleðiboðskapin, hvønn eg prædikaði tykkum, hvørjum tit eisini hava tikið við, og í hvørjum tit standa; 

2 Við hvørjum eisini tit eru frelstir, um tit haldi í minni hvat eg prædikaði tykkum, uttan so tit havi trúð til einkiðs. 

3 Tí at eg avhendi tykkum fyrst av øllum tað, sum eg eisini tók ímóti, hvussu ið Christus doyði fyri okkara syndir samsvarandi skriftunum; 

4 Og at hann varð grivin, og at hann reis upp aftur triðja dagin samsvarandi skriftunum:

1. Cor. 15:1-4
Ávaring í Judas 1:7

Enntá sum Sodoma og Gomorrha, og staðirnir íkring teir á líkan hátt, gevandi seg sjálvar yvir til siðloysis, og farandi eftir fremmandum kjøti, eru settir fram til eitt fyridømi, líðandi revsidómin av ævigum eldi.