• Orðtøkini 14:25

    KJB A true witness delivereth souls: but a deceitful witness speaketh lies.

    FKJ Satt vitni bjargar sálum: men svikafult vitni talar lygnir.

    VD Sannorðað vitni bjargar lívum, men tann, ið talar lygn, er fullur av sviki.

    JD Sannført vitni bjargar lívi, men tann, sum fer við lygn, er svikari.

    DK1819 Et sanddru Vidne redder Sjæle, men den, som udblæser Løgn, er svigefuld.

    SV1873 Ett troget vittne friar lifvet; men ett falskt vittne bedrager.

  • Orðtøkini 18:8

    KJB The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.

    FKJ Orðini hjá søgubera eru sum sár, og tey fara niður í innastu partar av búkinum.

    VD Orð útspillarans eru sum leskiligir rættir; tey glíða væl niður – inn í hjartadýpið.

    JD Baktalarans orð eru eins og góðgæti, og tey ganga væl niður í búkin.

    DK1740 En Bagvaskers Ord ere som Slag, og de fare ned i inderste Bug.

    SV1873 Ens lackares ord äro hugg, och de gå en genom hjertat.

  • Orðtøkini 18:24

    KJB A man that hath friends must shew himself friendly: and there is a friend that sticketh closer than a brother.

    FKJ Maður, sum hevur vinir, má sýna seg vinaligan: og til er vinur sum hongur tættari við enn ein bróðir.

    VD Manni við mongum vinum gongst illa; men vinur er, sum er trúgvari enn bróðir.

    JD Illa gongst manni, sum hevur nógvar vinir, men til er alvinur, sum er hollari enn bróðir.

    DK1740 En Mand, [som haver] Venner, [ham ber der] at omgaaes venligen med [dem]; thi der er en Ven* til, som hænger [fastere] ved end en Broder.

    SV1873 En trofast vän älskar mer, och står fastare, än en broder.

  • Orðtøkini 19:18

    KJB Chasten thy son while there is hope, and let not thy soul spare for his crying.

    FKJ Aga son tín, meðan vón enn er, og lat ikki tína sál eira vegna hansara grát.

    VD Tykta son tín, tí enn er vón – annars stílar tú eftir at volda deyða hansara!

    JD Aga tú son tín, tí at enn er vón, men hav ikki hug at drepa hann.

    DK1740 Tugt din Søn, medens der er Forhaabning; men ophøi ikke din Siel, til at dræbe ham.

    SV1873 Tukta din son, medan något hopp är; men låt icke dina själ dragas till att döda honom;

  • Orðtøkini 25:23

    KJB The north wind driveth away rain: so doth an angry countenance a backbiting tongue.

    FKJ Norðanvindurin rekur burtur regn: so ger eisini ein firtin ásjón eina bakbítandi tungu.

    VD Høgætt føðir regn, og tunga, sum teskar í loyndum, voldir súrt andlit.

    JD Norðanvindurin føðir regn, og sley í loyndum illfrýnt andlit.

    DK1740 Nordenveir kan føde en Regn [af sig], og en Tunge, [som taler] i Skiul, et forvendt Ansigt.

    SV1873 Nordanväder gör storm, och en hemlig tunga gör ett oblidt ansigte.