Nýggja Testamenti

  • Philemon 1:16

    KJB Not now as a servant, but above a servant, a brother beloved, specially to me, but how much more unto thee, both in the flesh, and in the Lord?

    FKJ Ikki nú sum ein tænara, men omanfyri ein tænara, ein elskaðan bróður, serliga hjá mær, men hvør mikið meira tær, bæði í kjøtinum, og í Harranum?

    VD ikki sum træl longur, men sum meir enn træl, sum elskaðan bróður. Tað er hann mær á serligan hátt, og hvussu mikið meiri tá ikki tær – bæði í holdinum og í Harranum!

    JD ikki longur sum træl, men meira enn træl, sum elskaðan bróður, serliga hjá mær, men hvør mikið meira hjá tær, bæði í holdinum og í Harranum.

  • Hebrearar 1:7

    KJB And of the angels he saith, Who maketh his angels spirits, and his ministers a flame of fire.

    FKJ Og um einglarnar sigur hann, Sum ger sínar einglar til andar, og sínar tænarar til eldsloga.

    VD Um einglarnar sigur Hann: »Hann ger einglar Sínar til vindar og tænarar Sínar til eldsloga«,

    JD Og um einglarnar sigur hann: »Hann ger vindar til einglar sínar , og geisandi eld til sveinar sínar  ;«

  • Hebrearar 3:6

    KJB But Christ as a son over his own house; whose house are we, if we hold fast the confidence and the rejoicing of the hope firm unto the end.

    FKJ Men Christus sum sonur yvir egna húsi hansara; hvørs hús vit eru, um vit fasthalda treystið og fagnaðin av vónini óvikað fram at endanum.

    VD men Kristus er tað sum Sonur yvir húsi Hansara. Og hús Hansara eru vit  – so satt sum vit halda dirvinum og vónini, ið vit rósa okkum av, føstum líka til endan.

    JD men Kristus er tað eins og sonur yvir húsi hansara; og hús hansara eru vit, so framt vit fasthalda frímóðinum og vónini, sum vit rósa okkum av, óvikaðum líka til endans.

  • Hebrearar 3:14

    KJB For we are made partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence stedfast unto the end;

    FKJ Tí vit eru gjørdir luttakarar í Christi, um vit halda byrjanina av okkara treysti støðufast fram at endanum;

    VD Tí vit hava fingið lut við Kristusi, so satt sum vit halda hini fyrstu, fullu vissu okkara óvikaðari líka til endan.

    JD Tí at vit eru vorðnir luttiknir í Kristi, so framt sum vit fasthalda óvikaðum líka til endans treysti okkara, soleiðis sum tað var í fyrstuni.