• Opinbering Jóhannesar 22:19

    KJB And if any man shall take away from the words of the book of this prophecy, God shall take away his part out of the book of life, and out of the holy city, and from the things which are written in this book.

    FKJ Og um nakar tekur burtur frá orðunum av bókini av hesum prophetii, skal Guð taka burtur hansara part út úr lívsins bók, og úr hinum heilaga staði, og frá tingunum sum eru skrivað í hesi bók.

    VD Og tekur nakar nakað burtur av orðunum í hesi profetabók, skal Gud taka lut hansara burtur frá træi lívsins og úr hinum heilaga staði, sum skrivað er um í hesi bók.

    JD Og tekur nakar nakað burtur av orðunum í hesi profetadómsbók, tá skal Guð taka lut hansara burtur frá lívsins træi og frá hinum heilaga staði, sum skrivað er um í hesi bók.

    DK1819 Og dersom Nogen tager Noget bort fra denne Prophetiens Bogs Ord, da skal Gud borttage hans Deel af Livsens Bog og af den hellige Stad og fra de Ting, som ere skrevne i denne Bog.

    SV1873 Och om någor tager något ifrå denna boks Propheties ord, hans del skall Gud borttaga utu lifsens bok, och utu den helga staden, och utu det som skrifvet är i denna bok.

  • Opinbering Jóhannesar 22:21

    KJB The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.

    FKJ Náði várs Harra Jesu Christs veri við tykkum øllum. Amen.

    VD Náði Harrans Jesusar veri við øllum!

    JD Náði Harrans Jesu veri við øllum!

    DK1819 Vor Herres Jesu Christi Naade være med Eder alle. Amen.

    SV1873 Vårs Herras Jesu Christi nåd vare med eder allom. Amen.

  • Genesis 2:7

    KJB And the LORD God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul.

    FKJ Og HARRIN Guð myndaði mann av støvi jarðarinnar, og andaði í hansara nasar lívsandan; og maður gjørdist ein livandi sál.

    VD Gud HARRIN myndaði menniskjað úr moldini í jørðini og blásti lívsanda í nøs hansara, so at menniskjað varð livandi sál.

    JD tá myndaði Harrin Guð mannin av mold jarðar og blásti lívsanda í nasar hans, og soleiðis varð maður til livandi skepnu.

    DK1819 Og Gud HERREN dannede Mennesket af Støv af Jorden og blæste Livets Aande i hans Næse; og Mennesket blev til en levende Sjæl.

    SV1873 Och HERREN Gud gjorde menniskona af jordenes stoft, och inblåste uti hans näso en lefvande anda, och så vardt menniskan en lefvande själ.

  • Genesis 3:5

    KJB For God doth know that in the day ye eat thereof, then your eyes shall be opened, and ye shall be as gods, knowing good and evil.

    FKJ Tí at Guð veit, at í tí degi tit eta harav, tá skulu eygu tykkara verða upplatin, og tit skulu verða sum gudar, og skyna á góðum og illum.

    VD Men Gud veit, at táið tit eta av henni, so verða eygu tykkara latin upp, so at tit verða sum Gud og kenna gott og ilt!«

    JD Men Guð veit, at so skjótt sum tit eta av tí trænum, munnu eygu tykkara verða upplatin, og tit munnu verða eins og Guð og duga at skyna á illum og góðum.«

    DK1819 men Gud ved, at hvilken Dag I æde deraf, da skulle eders Øjne oplades, og I skulle blive ligesom Gud og kende godt og ondt.

    SV1873 Förty Gud vet, att på hvad dag I äten deraf, skola edor ögon öppnas, och I varden såsom Gud, vetandes hvad godt och ondt är.

  • Genesis 3:8

    KJB And they heard the voice of the LORD God walking in the garden in the cool of the day: and Adam and his wife hid themselves from the presence of the LORD God amongst the trees of the garden.

    FKJ Og tey hoyrdu rødd HARRANS Guðs, gangandi í aldingarðinum í svala dagsins: og Adam og kona hansara fjaldu seg frá nærveru HARRANS Guðs millum træa aldingarðsins.

    VD Tey hoyrdu ljóðið av Gudi HARRANUM, sum gekk í urtagarðinum, táið dagurin var vorðin svalur, og Ádam og kona hansara krógvaðu seg fyri ásjón Guds HARRANS millum trøini í urtagarðinum.

    JD Men tá ið Ádam og kona hans í kvøldarlotinum hoyrdu Harran Guð koma gangandi gjøgnum aldingarðin, royndu tey at krógva seg fyri honum millum trøini í aldingarðinum.

    DK1871 Og de hørte Gud HERRENS Røst, som gik i Haven, der Dagen blev sval; da skjulte Adam og hans Hustru sig for Gud HERRENS Ansigt iblandt Træerne i Haven.

    SV1873 Och de hörde HERRANS Guds röst gångandes i lustgårdenom, då dagen svalkades; och Adam undstack sig, med sine hustru, för HERRANS Guds ansigte, ibland trän i lustgårdenom.