Skriftin

Harrin

  • Titus 1:4

    KJB To Titus, mine own son after the common faith: Grace, mercy, and peace, from God the Father and the Lord Jesus Christ our Saviour.

    FKJ Til Titusar, mín egna son eftir hini felags trúnni: Náði, miskunn, og friður, frá Guði Faðir og Harranum Jesusi Christi Frelsara várum.

    VD til Titus, ektabarn mítt í felags trúgv. Náði og friður frá Gudi Faðir og Kristi Jesusi, Frelsara okkara!

    JD til Titusar, skilgitna son mín í felags trúgv: Náði og friður frá Guði faðir og Kristi Jesusi, frelsara várum!

    DK1819 til Titus, min ægte Søn i den fælles Tro: Naade, Barmhjertighed Fred fra Gud Fader og den Herre Jesus Christus, vor Frelser!

    SV1873 Minom rättsinniga son Tito, efter begges våra tro: Nåd, barmhertighet, frid af Gud Fader, och Herranom Jesu Christo, vårom Frälsare.

  • Opinbering Jóhannesar 19:1

    KJB And after these things I heard a great voice of much people in heaven, saying, Alleluia; Salvation, and glory, and honour, and power, unto the Lord our God:

    FKJ Og eftir hesi ting hoyrdi eg mikla rødd av nógvum fólki í himni, ið søgdu, Allelúia; Frelsa, og dýrd, og heiður, og máttur, til Harrans Guðs várs:

    VD Síðani hoyrdi eg eins og hart ljóð av stórum skara í Himli; tey søgdu: »Halleluja! Frelsan, dýrdin og kraftin hoyrir Gudi okkara til.

    JD Eftir hetta hoyrdi eg sum harða rødd av stórum skara á himni, og teir søgdu: »Halleluja! Frelsan og dýrdin og mátturin er Guðs várs!

    DK1819 Og derefter hørte jeg en høi Røst af en stor Skare i Himmelen, som sagde: Halleluja! Saliggjørelse og Ære og Priis og Magt være Herren vor Gud!

    SV1873 Sedan hörde jag, såsom en stor röst, af en stor skara i himmelen, som sade: Halleluja; salighet och pris, ära och kraft, vare Herranom vårom Gudi.

  • Matthæus 13:51

    KJB Jesus saith unto them, Have ye understood all these things? They say unto him, Yea, Lord.

    FKJ Jesus sigur við teir, Hava tit skilt øll hesi tingini? Teir siga við hann, Ja, Harri.

    VD Hava tit fatað alt hetta?« Teir svaraðu Honum: »Ja.«

    JD Fataðu tit hetta alt?« Teir siga við hann: »Ja.«

    DK1819 Jesus siger til dem: forstode I dette altsammen? De sige til ham: ja, Herre!

    SV1873 Då sade Jesus till dem: Förstoden I detta allt? Sade de till honom: Ja, Herre.

  • Markus 9:24

    KJB And straightway the father of the child cried out, and said with tears, Lord, I believe; help thou mine unbelief.

    FKJ Og beinanvegin rópti barnsins faðir út, og segði við tárum, Harri, eg trúgvi; hjálp tú míni vantrúgv.

    VD Við tað sama rópti faðir barnsins: »Eg trúgvi – hjálp vantrúgv míni!«

    JD Í stundini skar barnsins faðir í róp og segði: »Eg trúgvi; hjálp tú vantrúgv míni!«

    DK1819 Og strax raabte Barnets Fader grædende og sagde: jeg troer, Herre! hjælp min Vantro.

    SV1873 Och straxt ropade drängens fader, med gråtande tårar, sägandes: Herre, jag tror; hjelp mina otro.

  • Markus 11:10

    KJB Blessed be the kingdom of our father David, that cometh in the name of the Lord: Hosanna in the highest.

    FKJ Vælsignað veri kongadømi faðirs okkara Dávids, sum kemur í navni Harrans: Hosanna í tí hægsta.

    VD Signað veri ríki Dávids, faðirs okkara, sum kemur! Hosianna á hæddini!«

    JD Vælsignað veri hitt komandi ríki faðirs várs Dávids! Hosianna í hægsta himli!«

    DK1819 Velsignet være vor Fader Davids Rige, som kommer i Herrens Navn! Hosanna i det Høieste!

    SV1873 Välsignad vare vårs faders Davids rike, som kommer i Herrans Namn; Hosianna i höjdene!

Bíbliuorð

Amen anda Andin av bein blóð botnleys brøður byrjanini børn Christ deyður doyptir drepsóttir edik eingil einglarnar einum eygum faringar fram Faðirin Faðir vár bønin frelsa frá fyrstiføddi førdur fram føsta gekk út grát grøðing gudar Guð hann Harrin hav teg undan heilag heldømiligar helviti herviligir hjarta hondum hordómur hyklarar ikki JEHÓVAH Jesus karaflur av víni kjøt kundi Lucifer lívsins bók lýða Meistari Menniskjusonurin Messiah munni myrðir nýggja okkara okkum opinlýsliga orð oyddur prophet pínslaðir rekur burt rødd sannleikin sjálvt snaraði sodomitar Sonur Guðs stendst sál sár Sátan tráin trúfastur trúgva ikki tykkara tykkum tænari tíma tómt um umvendandi umvendingar uppfylt uttan grund vinarligan vinningur við hinar vondu [*] Ísrael átti ævigt ævir í íhugi ólýdni

Gleðiboðskapurin:

1 HARAFTURAT, brøður, so kunngeri eg tykkum gleðiboðskapin, hvønn eg prædikaði tykkum, hvørjum tit eisini hava tikið við, og í hvørjum tit standa; 

2 Við hvørjum eisini tit eru frelstir, um tit haldi í minni hvat eg prædikaði tykkum, uttan so tit havi trúð til einkiðs. 

3 Tí at eg avhendi tykkum fyrst av øllum tað, sum eg eisini tók ímóti, hvussu ið Christus doyði fyri okkara syndir samsvarandi skriftunum; 

4 Og at hann varð grivin, og at hann reis upp aftur triðja dagin samsvarandi skriftunum:

1. Cor. 15:1-4
Ávaring í Judas 1:7

Enntá sum Sodoma og Gomorrha, og staðirnir íkring teir á líkan hátt, gevandi seg sjálvar yvir til siðloysis, og farandi eftir fremmandum kjøti, eru settir fram til eitt fyridømi, líðandi revsidómin av ævigum eldi.